ارزیابی سرعت تکثیر، میزان پروتئین و برخی خصوصیات فیزیولوژیک دو سویه فیتوپلانکتون آب شور ریز جلبک Dunaliella، تحت اثر تغییر برخی عوامل محیطی

نظر به اهمیت گزینش سویه و تکثیر فیتوپلانکتون به منظور تغذیه آبزیان پرورشی، ارزیابی سرعت تکثیر، میزان پروتئین و برخی خصوصیات فیزیولوژیک دو سویه فیتوپلانکتون آب شور ریز جلبک Dunaliella sp. (استخراج‎شده از ایران) و UTEX2538-Dunaliella bardawil(غیر‎ایرانی)در شرایط مهم محیطی متفاوت از نظر شدت‌های نوری 50µE و 150µE، غلظت‎های 0/1،0/5، 1،1/5،2و3 مولار NaCl در مدت 24روز انجام گرفت. سویه ایرانی از نظر طولانی بودن مرحله لگاریتمی رشد، دارا بودن بیشترین تعداد سلول (cells/ml106×19) در غلظت‌های نمکی 0/5 و 0/1 مولار (بترتیب در شدت‌های نوری 150µE و 50µE)، بالاتر بودن محتوای کلروفیلی و کاروتنوئیدی،اندازه سلولی بزرگتر (µm395/87±16/307) و بیشترین مقدار وزن خشک در غلظت 0/5مولار (در روز 8ام کشت و 150µE)، بر سویه خارجی اولویت داشت. مقدار پروتئین در هر دو سویه در روز 8ام به بیشترین مقدار رسید ولی بیشینه آن به بارداویل در 150µEاختصاص داشت. بیشترین نرخ رشد ویژه (SGR) و کمترین زمان دوبرابر شدن سلول‌ها(DT) ، در 50µEبه غلظت‌های 0/1 و 0/5 (بترتیب در سویه ایرانی و بارداویل) و در 150µE به غلظتهای 0/5 (سویه‎ایرانی)و 1و1/5 مولار (سویه بارداویل) مربوط بود. بیشترین SGR و کمترین DT سویه D.bardawil در50µE و برای .Dunaliella sp در 150µE (هر دو درمولاریته 0/5) مشاهده شد. افزایش شدت نور از 50µE به 150µE، سبب کاهش کلروفیل و کاروتنوئید و بالعکس افزایش پروتئین و بیشترین وزن‌تر در روز 8ام در اکثر نمونه‌ها گردید. بطورکلی، سویه ایرانی در غلظت‌های کمتر نمکی و هر دو شدت نوری از رشد بهتر و سویه بارداویل در نور بیشتر از مقدار پروتئین بیشتری برخوردار بودند.